Νιώσε το χάδι της μελωδίας
μ' ένα μικρό άνοιγμα από τό μουσικό κουτί
κάθε γωνιά κι ένα μικρό διαμάντι
κάθε λάμψη μια ευχαρίστηση.
Οι πουέντ κρεμασμένες στον τοίχο.
Ξηλωμένες οι μεταξωτές κορδέλες.
Να και το πιάνο.
Μόνο η μαύρη χήρα παίζει πια.
Πίνει τσάι με τις φίλες της και μετά χορεύει πάνω στα πλήκτρα.
Τότε κι εγώ φοράω τις πουέντ
και χορεύω μόνη.
Κάποτε καθόσουν στην άκρη και με κοιτούσες στα μάτια.
Μου έδινες δύναμη και στροβιλιζόμουν στον αέρα.
Δεν πατούσα άλλο στη γη.
Τώρα ματώνουν τα δαχτυλάκια μου και η αίθουσα είναι σκοτεινή.
Έσπασαν οι καθρέφτες και σωριάστηκα.
Μόνο η αράχνη έμεινε
να παίζει μια απαλή μελωδία.
μ' ένα μικρό άνοιγμα από τό μουσικό κουτί
κάθε γωνιά κι ένα μικρό διαμάντι
κάθε λάμψη μια ευχαρίστηση.
Οι πουέντ κρεμασμένες στον τοίχο.
Ξηλωμένες οι μεταξωτές κορδέλες.
Να και το πιάνο.
Μόνο η μαύρη χήρα παίζει πια.
Πίνει τσάι με τις φίλες της και μετά χορεύει πάνω στα πλήκτρα.
Τότε κι εγώ φοράω τις πουέντ
και χορεύω μόνη.
Κάποτε καθόσουν στην άκρη και με κοιτούσες στα μάτια.
Μου έδινες δύναμη και στροβιλιζόμουν στον αέρα.
Δεν πατούσα άλλο στη γη.
Τώρα ματώνουν τα δαχτυλάκια μου και η αίθουσα είναι σκοτεινή.
Έσπασαν οι καθρέφτες και σωριάστηκα.
Μόνο η αράχνη έμεινε
να παίζει μια απαλή μελωδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου